فرودگاه تنزینگ-هیلاری (Tenzing-Hillary Airport) که با نام فرودگاه لوکلا (Lukla Airport) نیز شناخته می‌شود، یکی از جالب‌ترین و البته خطرناک ترین فرودگاه های جهان است. این فرودگاه به دلیل موقعیت جغرافیایی و شرایط خاص خود، شهرتی جهانی یافته و حتی تماشای تصاویر آن نیز آدرنالین خون را افزایش می‌دهد.
فرودگاه لوکلا در نپال که از نگاه بسیاری از افراد، رتبه اول در بین خطرناک ترین فرودگاه های جهان است، یک باند فرود کوچک به طول تنها 460 متر دارد؛ همین اندازه کوچک نیز فرود هواپیماهای بزرگتر را غیر ممکن می‌کند. البته، باید بگوییم که هواپیماهای کوچکتر نیز اگر عملکرد خوبی نداشته باشند، حتما دچار سانحه خواهند شد!
اگر می‌خواهید با این فرودگاه جذاب بیشتر آشنا شوید، تا انتهای این مقاله در کنار رنگ فردا باشید.
تاریخچه فرودگاه لوکلا نپال
فرودگاه تنزینگ-هیلاری یا همان لوکلا، در سال ۱۹۶۴ تحت نظارت سر ادموند هیلاری ساخته شد. هیلاری در ابتدا قصد داشت فرودگاه را بر روی زمین‌های کشاورزی صاف بسازد، اما کشاورزان محلی تمایلی به واگذاری زمین‌های خود نداشتند؛ بنابراین فرودگاه در موقعیت فعلی خود ساخته شد.
او برای پیشبرد اهداف خود، این زمین را از اهالی محلی به قیمت ۲۶۵۰ دلار آمریکا خریداری کرد و آنها را در ساخت فرودگاه مشارکت داد تا بتواند رضایت آنها را بیش از پیش جلب کند. گفته می‌شود که هیلاری از مقاومت خاک باند راضی نبود. علی‌رغم امکانات پایین آن زمان، وی یک راه حل بسیار خاص و عجیب برای این مشکل پیدا کرد و آن، خرید مشروبات محلی برای شرپاها (اهالی بومی نپال) و درخواست از آنها برای انجام رقص پایکوبی بود تا زمینی که قرار بود به عنوان باند فرودگاه استفاده شود را صاف کنند. جالب است بدانید که باند فرودگاه تا سال ۲۰۰۱ آسفالت نشده بود.
در سال 2008، فرودگاه لوکلا نپال به افتخار یکی از شارپاهای نپال به نام «تنزینگ نورگای» به «سر ادموند هیلاری» تغییر کرد؛ نخستین افرادی که گفته می‌شود موفق به فتح قله اورست شده و در ساخت این فرودگاه نیز نقشی پررنگ را ایفا کردند.
چالش های و مشکلات فرودگاه
علاوه بر شرایط جغرافیایی و آب و هوایی دشوار، فرودگاه لوکلا به دلیل باند فرود کوتاه و شیب‌دار خود، شهرت زیادی پیدا کرده و البته، این مسئله می‌تواند یکی از اصلی‌ترین مشکلات آن نیز باشد. باند فرودگاه تنها ۵۲۷ متر طول دارد و با شیب ۱۲ درصدی، فرود در آن به یکی از چالش‌برانگیزترین کارها در دنیای خلبانی تبدیل شده است.
به موارد بالا باید شرایط آب و هوایی نامشخص، غیر قابل پیش‌بینی و غیر قابل اتکا را هم اضافه کرد. اغلب اوقات، پروازها به دلیل شرایط بد جوی لغو می‌شوند و این می‌تواند باعث تأخیر یا حتی تعطیلی فرودگاه شود. علاوه بر این، فرودگاه لوکلا نپال فاقد تجهیزات پیشرفته مانند سیستم‌های رادار و ناوبری هوایی است؛ امکاناتی که در صورت وجود می‌توانستند خطرات استفاده از این فرودگاه و باند را کاهش دهند.
ویژگی‌های فرودگاه Lukla
فرودگاه لوکلا در نپال، دارای باندی آسفالت شده است که تنها به هلیکوپترها و هواپیماهای کوچک با قابلیت برخاست و فرود کوتاه مانند دی هاویلند کانادا DHC-6 توین اوتر، دورنیر ۲۲۸، L-410 توربولت و پیلاتوس PC-6 توربو پورتر اجازه حضور می‌دهد. این فرودگاه به دلیل جایگاه خاص خود به عنوان نقطه شروعی برای کوهنوردی‌ها به سمت اردوگاه پایه اورست، از محبوبیت بسیار بالایی برخوردار است. به علاوه، لوکلا را می‌توان تنها فرودگاه این منطقه دانست.
سال 2018، مدیران تصمیم گرفتند تا به خاطر افزایش سفرها، ترمینال‌ها و بخش‌های مختلف این فرودگاه را توسعه دهند. به علاوه، قرار بود تا پایان سال 2021، محل فرودی جدید برای هلیکوپترها را طراحی و احداث شود.
تاثیر فرودگاه لوکلا بر منطقه
فرودگاه لوکلا، نقش بسیار پررنگ و مهمی در توسعه گردشگری منطقه داشته و به افزایش تعداد گردشگرانی که برای تجربه مناظر باشکوه و و مسیرهای کوهنوردی چالش‌برانگیز به این منطقه می‌آیند، کمک کرده است. مطابق با آمار موجود، سال 2019، بیش از 129 هزار نفر از طریق این فرودگاه سفر کرده بودند که این آمار در نوع خود، بسیار جالب است.
این فرودگاه خطرناک نه تنها برای گردشگران، بلکه برای ساکنان محلی نیز اهمیت زیادی دارد چرا که به عنوان یک مسیر حیاتی برای حمل و نقل کالاهای ضروری، تجهیزات پزشکی و دیگر منابع مورد نیاز منطقه عمل می‌کند. همچنین، این فرودگاه امکان دسترسی آسان‌تر به مناطق دیگر نپال و جهان را برای ساکنان محلی فراهم می‌آورد.
حوادث و سوانح
فرودگاه لوکلا به دلیل موقعیت خطرناک خود، شاهد چندین حادثه هوایی بوده است. از زمان ساخت فرودگاه، بیش از ۵۰ نفر در حوادث مرتبط با فرودگاه جان خود را از دست داده‌اند. این حوادث نشان‌دهنده خطراتی است که خلبانان و مسافران در هنگام فرود و برخاست در این فرودگاه با آن روبرو هستند. در پایین، برخی از این موارد را مطابق با آمار ویکیپدیا بیان می‌کنیم:
- سال 1973؛ آسیب به هواپیما نیروی ارتش نپال بعد از فرود
- سال 1991؛ سقوط یکی از هواپیماهای ایرلاین نپال
- سال 2004؛ آسیب دیدن یکی از هواپیماهای پیش از برخاستن از باند و تعطیلی فرودگاه برای دو روز
- سال 2010؛ آسیب به دماغه یکی از هواپیماهای هنگام فرود روی باند
- سال 2017؛ آسیب یکی از هواپیماهای مخصوص حمل‌ونقل و مصدومیت شدید یکی از سرنشینان در فرودگاه لوکلا نپال
سخن پایانی
فرودگاه‌ها و هواپیما، به دلیل اهمیت بالا، همواره با آخرین فناوری‌ها و علوم توسعه پیدا می‌کنند تا شانس آسیب دیدن سرنشینان، به کمترین میزان برسد. این مورد اما به نظر می‌رسد به شکل دیگری در فرودگاه لوکلا نپال دنبال می‌شود چرا که اندازه کوچک آن باعث شده تا لقب خطرناک ترین فرودگاه دنیا را دریافت کند. با این حال، اهمیت استراتژیکی این فرودگاه و منطقه آن باعث شده تا سالانه، هزاران نفر با هواپیما به نپال و اورست سفر کنند.
